ΚΑΛΗ Μ.ΔΕΥΤΕΡΑ

Από τον Αλέξανδρο, Δημήτρη και Γιάννη (διακοπές στην Δράμα)

Να 'τανε το '21 - Σοφία Μικροπούλου Α'2

Μάνα μου τα κλεφτόπουλα-Σοφία Μικροπούλου Α'2

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΚΛΙΔΗΣ Α΄2.

Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΛΟΥΗ  

                                                       ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες (γαλλικά: Jeux olympiques, αγγλικά Olympic Games) είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Η καταγωγή των αγώνων είναι η Αρχαία Ελλάδα, και έχουν αναβιωθεί από τον Γάλλο βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι Αγώνες της Ολυμπιάδας, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί, τελούνται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1896 και μετά, με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκόσμιων πολέμων. Το 1924 άρχισαν οι ειδικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί, για χειμερινά αθλήματα. Από το 1994 οι χειμερινοί αγώνες δεν γίνονται πια την ίδια χρονιά με τους Θερινούς Ολυμπιακούς

Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν μία σειρά αθλητικών αγώνων μεταξύ εκπροσώπων των πόλεων-κρατών και ένας από τους πανελλήνιους αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Oι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν η πιο σημαντική διοργάνωση της αρχαίας Ελλάδας και διεξάγονταν στην Αρχαία Ολυμπία κάθε τέσσερα χρόνια, από το 776 π.Χ.. Στα Ολύμπια έπαιρναν μέρος αθλητές από όλη την Ελλάδα (και αργότερα από άλλα μέρη) και σταδιακά απέκτησαν ιδιαίτερη αίγλη. Η διοργάνωσή τους γινόταν μέχρι το 393, όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε την διεξαγωγή τους. Από το 1896, αναβίωσαν με την ονομασία Ολυμπιακοί Αγώνες και διεξάγονται ως διεθνείς αγώνες, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΚΟΥΡΟΥΚΛΙΔΗΣ  Α΄2.

     ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΥΜΑ 

      Ένα διαφορετικό τέλος  .............

                  Η Κενγκά καταφέρνει τελικά να επιβιώσει και να γλιτώσει την ζωή της από έναν φρικτό θάνατο:   

         Την ώρα που η Κενγκά έπεφτε προς τα κάτω, προς την εκκλησία του αγίου Μιχαήλ, κάποιοι άνθρωποι την αντίκρισαν που έπεφτε, χάνοντας ολοένα ύψος, και καθώς ήταν γιατροί ,την έπιασαν και την φρόντισαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 

                  

                Σε λίγες μέρες η Κενγκά, μετά την περίθαλψή της, κατάφερε να πετάξει ελεύθερη, γεμάτη ενέργεια και χαρά, μετά από την τόσο δυσάρεστη περιπέτεια που πέρασε με τη μαύρη κηλίδα του πετρελαίου. Τώρα μπορούσε να ανταμώσει και πάλι με τις φίλες της και να πετάει ανέμελη στον ουρανό και πάνω από τη θάλασσα ευγνωμονώντας το Θεό που της ξαναχάρισε το θείο δώρο της ζωής........................

  

                  

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ     ΚΟΥΡΟΥΚΛΙΔΗΣ     Α'2. 

Το μαύρο κύμα (ένα διαφορετικό τέλος) - ΣΟΦΙΑ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥ Α'2

            Η Κενγκά καταφέρνει τελικά να επιβιώσει...............

     Την ώρα που η Κενγκά έπεφτε στο ατέλειωτο κενό, ένιωσε βαθιά μέσα στην ψυχή της πως κάποιος/κάτι θα την σώσει, πως δεν θα πεθάνει. Έτσι την ώρα που προσγειώθηκε με δύναμη, η καρδιά της σπαρταρούσε σαν το ψάρι. Είχε σωριαστεί κάτω, θαρρείς πως ήταν κανένα σκουπίδι, ένα τίποτα σ' αυτή την ζωή..... Δεν ήξερε πια ούτε πού βρίσκεται, ούτε ποια είναι, αλλά ούτε αν ζει. Παντού κυριαρχούσε απόλυτη σιγή........

        Ύστερα από λίγο, η Κενγκά συνήλθε και ξύπνησε. Τρόμαξε, διότι δεν ήξερε πού βρισκότανε. Από την στιγμή που έπεσε στο πάρκο κι έχασε τις αισθήσεις της, δεν θυμότανε τίποτα. Σήκωσε το κεφάλι της και είδε πως βρισκότανε σε ένα δωμάτιο κάπως περίεργο, αλλά αμέσως θυμήθηκε την συντρόφισσά της, η οποία της είχε πει γι' αυτό το μέρος. Μα ναι! Ήταν στο κτηνιατρείο! Μα ποιος την έφερε στο κτηνιατρείο; Χτύπησε η πόρτα κι αμέσως μπήκε στο δωμάτιο ένα κοντούλικο μικρό αγοράκι. Ήταν βρόμικο και κοκκαλιάρικο. Τα ρούχα του ήταν σκισμένα και το πρόσωπό του κάπως χλωμό. 
    «Επιτέλους ξύπνησες καλό μου γλαροπούλι! Νόμιζα πως σε είχα χάσει!» είπε. 
    «Εσύ μ' έσωσες;» ρώτησε η Κενγκά. Αλλά το αγοράκι δεν την άκουσε. Είναι γλάρος όπως ξέρετε, οπότε άκουσε μόνο ένα βογκητό. Ύστερα άρχισε να μιλάει στην Κενγκά με έναν τρυφερό τρόπο: 
    «Είσαι ο μόνος φίλος που έχω στη ζωή. Ακόμα και οι γονείς μου δεν βρίσκονται πια εδώ, έχουν ανέβει ψηλά, στο Θεούλη. Έτσι μου είπε ο πατήρ Κωνσταντίνος. Λέει πως όλοι θα ανέβουμε εκεί κάποια στιγμή και θα ξαναδούμε όλους όσους χάσαμε σ' αυτή την ζωή. Όμως τώρα δεν θέλω να χάσω εσένα καλή μου γλαροπούλα! Είσαι η μόνη μου παρέα αυτή την στιγμή!» είπε. 

      Το αγοράκι πήρε την Κενγκά αγκαλιά και την έβγαλε έξω από το κτηνιατρείο. Πήγαν στο μικρό φτωχικό του μικρού αγοριού. Εκεί η Κενγκά έφαγε μερικές σαρδέλες , γιατί πεινούσε πολύ. Ήταν το μόνο φαγητό που υπήρχε. Κατά το βραδάκι πήγαν για ύπνο, διότι αύριο ξέρανε ότι τους περίμενε μια άλλη, διαφορετική, καινούρια μέρα........!!

ΣΟΦΙΑ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥ Α΄2.

  

    

    Επισκεφθείτε τον ακόλουθο σύνδεσμο για να παρακολουθήσετε σε βίντεο το ατύχημα της Κενγκά. ( Μαρκάρετε το σύνδεσμο, δεξί κλικ- μετάβαση στο σύνδεσμο).

https://www.youtube.com/watch?v=Y8Y_vapM_8E

ΚΑΛΑΝΤΑ ΙΚΑΡΙΑΣ- ΣΟΦΙΑ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥ Α΄2.